De schrijfadviezen van Ogilvy

Ik zag ergens een plaatje met schrijfadviezen van David Ogilvy, de Amerikaanse reclamegoeroe van de jaren 70 en 80. Laten we eens wat van zijn adviezen onder de loep nemen en in praktijk brengen.

Ogilvy zegt: “Write the way you talk”

Harry Blommers, dichter in spe, deed precies dát en schreef een verrassende dichtbundel die hij maar nergens gepubliceerd kreeg. Het bezwaar van alle uitgevers? “Je schrijft gedichten zoals je spreekt. Waar is de verbeelding, man? Dit heeft geen literaire waarde.”

Ogilvy schrijft: “Use short words, short sentences, and short paragraphs”

Het was 2024 en Brigham G. Myers had de presidentsverkiezingen in de VS gewonnen. Bij zijn aanvaardingstoespraak zei hij: “Ik ben blij. Ik heb gewonnen. Yes! Wij staan aan de top. Ik ben trots. We gaan het land. Veranderen. Amerika first. O, nog wat. Trump is gone. God bless.” En toen was hij klaar en heel het land keek hem aan, zo van: Was dat het dan? Gaan we van de regen in de drup?

Ogilvy weer: ‘Never use jargon words. They are the hallmark of a pretentious ass”

Nelleke Hoeven schreef een handboek voor chirurgen en nam Ogilvy’s advies ter harte. Bij elk moeilijk woord, gaf ze een makkelijke maar omslachtige omschrijving. Het boek werd 30.000 pagina’s dik en bij elke chirurg die het boek gebruikte steeg het sterftepercentage bij operaties met zo’n 80%.

Ogilvy, onvervaard: “Never write more than two pages on any subject”

De wereld nam dit advies ter harte. Alles was toch online. Bibliotheken werden opgeheven. Boeken werden niet meer uitgegeven en die er waren werd massaal verbrand. Zelfs encyclopedieën en woordenboeken, want ook niet meer nodig. Omdat er nooit meer dan twee pagina’s per onderwerp geschreven mochten worden, werden onderwerpen sowieso taboe. Filosofen werden gedood of weggejaagd. Het lukte niemand meer om over iets 2 pagina’s vol te schrijven. We vergaten hoe we dingen moesten doen, maken, organiseren, ja, zelfs hoe we moesten denken en schrijven.

Ogilvy for the win. Zolang de consument maar kocht en kocht en kocht.

Tot alles op was. En toen waren we collectief dom geworden.

En viel er niks meer te kopen of verkopen.

Want Ogilvy had een hele generatie geleerd hoe je schrijfkunst moet instrumentaliseren voor het enige doel dat er toe doet: winst. Kunst, schoonheid, literatuur... het is bijzaak.

Maar net als propaganda zijn marketingteksten eigenlijk een perversie van een origineel. Dat origineel heet de kunst van het schrijven en omvat veel meer.

En iedereen maar denken dat de mensheid vóór Ogilvy nog niet echt kon schrijven. Maar ik ben bang dat Ogilvy het schrijven kapot heeft gemaakt.

Want de wereld is zoveel groter en rijker.

Schrijf eens een gedicht. Laat je fantasie schrijven. Vat liefde in woorden!